Gegevens:

Dit is een kort fragment. Graag zou ik willen weten wat jullie hiervan vinden. Is het makkelijk te lezen? Komen emoties goed over etc?

Nog een paar mensen voor haar. Zij is als één van de laatsten aan de beurt. Bijna iedereen is al geweest en nog niemand heeft haar naam genoemd. Wat had ze anders verwacht? Toch voelt ze zich onrustig worden. Ze voelt de afwijzing van de anderen. Wat moet ze nu doen? Toch een naam noemen of niemand? Het maakt niet uit, op allebei zal een reactie komen. Ze kijkt om zich heen of de rest haar al in de gaten houdt. Ziet ze al iemand achterom kijken? Ze let op blikken die over en weer gaan. Mensen die al stiekem lachen. Ze voelt hoe haar handen klam worden. Nog maar drie mensen te gaan, dan is zij aan de beurt.
Na de zomervakantie valt deze groep uit elkaar. De citotoets is gemaakt, het advies is gegeven. Het is voor iedereen duidelijk naar welke school hij of zij gaat. Nu dus je voorkeur doorgeven bij wie je samen in een klas wil komen te zitten. Van een deel van de groep zal ze na de zomervakantie verlost zijn. Het andere deel gaat mee.
Niemand kiezen is geen optie. Als ze dat doet is het een willekeur bij wie ze in de groep komt. Dit is haar enige kans om nog enige grip te hebben op de situatie. Misschien zijn de nieuwe klasgenoten niet zo erg. Misschien zullen er mensen bij zijn die haar wel accepteren. Dit is haar enige kans om met de minst erge pesters het nieuwe schooljaar te beginnen.
Ze heeft zojuist goed opgelet hoe er is gekozen. De beste optie is om Christa te kiezen. Zij laat haar meestal met rust. Helaas heeft Christa ook Paul en Maaike uitgekozen. Maar de andere opties zijn nog erger. Dit is de enige optie.
Michiel heeft zijn keuze doorgegeven. Nu is zij aan de beurt. Haar hart bonst in haar keel en ze voelt hoe haar gezicht rood wordt. Langzaam noemt de Christa’s naam. Christa vloekt zachtjes. Om haar heen hoort ze het gegrinnik van mensen. Meneer Houtman lijkt niks door te hebben. Hij noteert de naam.
“Verder nog iemand? “ vraagt hij aan haar.
Ze kan het niet over haar hart verkrijgen om Paul en Maaike ook te noemen. Vorige week hebben ze haar nog achtervolgd onderweg naar huis.
“Nee” zegt ze zacht.
Paul en Maaike geven elkaar een veelbetekenende blik.