Gegevens:

Ik ben de weg kwijt en ik weet niet meer hoe ik moet doen,

Wat ik moet zeggen of wie ik moet vertrouwen,

Ondanks het vele lachen,

Weet ik niet of jullie me vertrouwen,

Ik vraag niet veel,

alleen maar een beetje respect en liefde.

Dingen die ik niet voel,

maar zodra ik het toelaat,

ben ik het aas,

en mensen die zeggen dat ik normaal moet doen,

ze beseffen niet wat ze breken,

het vrolijke meisje, slim en stipt,

is allang verdwenen,

heb haar verscholen waar niemand haar nog kan zien,

Zij wordt nog steeds niet geaccepteerd,

Terwijl ze zo graag haar zelf zou willen zijn,

het grappig is de mensen die ze kent zijn opener naar haar,

dan ze zou hopen miss heeft ze toch nog een kans.

eindelijk kan ik lachen,

want de hoop leek even van de aardbodem verdwenen,

wat ik hoop?

OOIT GEACCEPTEERD TE WORDEN VOOR WIE IK BEN

Ik denk aan duizend dingen,

maar dit is wel nummer één,

ondanks dat je in je eentje bent is het fijn om het met iemand te delen,

die je oprecht respecteert,