Gegevens:

boombreed stamt hij ongeleidt

vertakkend naar vermogen

want worteldiep huist knoestigheid

bestaand bij het gedogen

hij heeft zijn jaarringen verdiend

is stamgast van getijden

zijn bladertooi in wisselslag

geeft adem na het bevrijden 

omarmt wiegen van de lege lente

nu hij zich kruint ten hemelrijk

is bij het ruisen van de wind

zijn wachtpost immer op de dijk