Gegevens:

Ja, huil maar, jij met je ogen van hemelwater.
Je bloemen zullen verleppen zodra ik je heb verlaten.
Je vogels zullen dood uit de goten vallen als ik vertrek.
Want ik laat je alleen en kom niet weerom

Blijf jij maar in het huis van je naamloos geweten,
loerend achter gordijnen, in starre mislukking.
Ik keer je de rug toe en kijk niet om, als ik
mij haast op weg langs kortzichtige straten,
met geen andere herinnering dan je te haten.
Zo verschijn ik je eeuwig, en op alle wegen.
Als 'n tartende tapdans versterven mijn stappen.