Gegevens:
"Van mijmering tot pygmee"
Vaak loop ik over straat. Ik reis veel in eigen land. zoek verschillende
plaatsen op, liefst waar ik niet geweest ben. Soms ook dezelfde plekjes
zoals de kade aan Den Helder, Gouda (het plantsoentje met dat bankje
bij die mooie boom) of de grachtjes achter de kerk. Utrecht, ook zo'n
leuke plaats met grachten. Wie mij leuke tips kan geven, kom maar op, ik
heet ze welkom!
Waarom ik veel loop weet ik niet, maar het heeft iets te maken met
dolen. Ik dool en mijn gedachten nemen de boel soms zo erg in beslag,
dat gaat dan het beste in een omgeving die mij vreemder voorkomt dan
thuis, in eigen dorp. Sterker nog, mijn thuishaven werkt geestdodend op
mijn creativiteit. Sterker nog, zodra ik achter mijn bureau zit, hoef ik
niets meer te verwachten wat schrijven betreft!
Dan sta ik letterlijk op non actief! En zodra je dan lekker in de bus
zit, (oké, wel steeds datzelfde stukje...) gaat dat denkapparaat weer
malen. Spontaan. Je kunt best stellen dat mijn brein mij spontaan doet
voorkomen. Gedachten die ontstaan, komen onaangekondigd en ongevraagd.
Dit heeft natuurlijk iedereen, denk ik, maar niemand praat er echt over.
Toch is het best bijzonder. Zo krijg je, -starend uit het raam-
plotseling een inzicht dat je snel wilt opschrijven. (voordat je het
vergeet!) En geloof me, ik zou willen dat ik elke mijmering had
opgeslagen. Er zat best bruikbaar spul tussen. Maar vandaag ga ik het
over een zo'n mijmering hebben. Ik kreeg 'm toen ik van de bioscoop
terugliep. Heb het snel in mijn telefoon getypt. (dat kleine onhandige
uitschuif ding, waarbij je geduld moet uitoefenen op het knopje van
nr.3, daar de D/E/F gezeteld zijn. De (d) en de (e) heb je altijd
nodig!! Hoe vaak ga ik daarmee de fout in... die 3 seconden wachten,
zijn dan teveel als je iets snel wilt doen...
Partner, liefde, seks en romantiek. De man en de vrouw dus. Waarom is het toch zo dat mannen goed met mannen kunnen opschieten, en vrouwen met vrouwen? Maar toch ook die sterke behoefte is naar dat intieme? Even duidelijker.. Veel stammen, in de jungle, het oerwoud, generatie op generatie, leven de mannen apart van de vrouwen. Behalve wanneer ze intiem zijn! Voor het overgrote merendeel, leven en slapen vrouwen met vrouwen, mannen met mannen. Strikt onderscheid. Toch kunnen ze niet zonder elkaar.
Het is niet voor niets dat de huisarts in zijn anamnese vraagt hoe het met het seksleven staat. In die momenten zijn wij niet in strijd, dat kan niet. Die ogenblikken van niet denken (eigenlijk: niet zijn) , deze meditatieve toestand heeft een drukke geest nodig. Zodat wij ook die verschillen kunnen incasseren. Maar niet te lang! Daarvoor moeten we minstens 3 keer per week vrijen. Om die schuld weer recht te breien. En wie weet, groeien we naar elkaar toe. Hoeveel wippies dat zal duren, hangt natuurlijk af van de intensiteit van dat spel.
Deze theorie voorspelt -u voelt hem zeker wel aankomen-, dat indien er al een volledige harmonie tussen de man en vrouw is, de relatie seksloos zou moeten zijn. Want waar moet dan die aantrekkingskracht vandaan komen? Als er geen verschillen zijn om dit te genereren? Is het niet zo dat seks na ruzie het lekkerst is? Dat hoor je toch altijd? Is het ook niet hierom, dat nieuwe stelletjes het meest vrijen? En daarna minder? Natuurlijk, het is logisch dat getrouwde stellen minder vrijen, omdat deze langzaam intiem worden! Nee, dat is niemands schuld. Dat doet je eigen natuur. De magneet verliest zijn trekkracht. Misschien eerst even bekvechten? Even die verschillen opzoeken? En dan, dan vliegen de vonken er weer vanaf!
En zo worden wij heen en weer geslingerd tussen de illusie van de relatie, en de harde realiteit van verschil in karakter. De bosjesmensen begrepen dit principe wel goed. Die beschaving is al wat ouder, en heeft weinig revoluties meegemaakt. Een langlopende harmonieuze ontwikkeling heeft ertoe geleid, dat men goed met elkaar, en toch in afzondering kan leven. Waarom kunnen wij dat dan niet? Is het dan zo dat de kerk dit expres heeft genegeerd? Zodat de problemen die hieruit ontstonden, de mens meer afhankelijk heeft gemaakt voor het verlossende woord van god? Natuurlijk! Een evenwichtige massa kun je niets vertellen. Wie luistert?
Wel als zij onzeker is, wankelt en in nood verkeert.
Bij het woord "Huwelijk" krijgt iedereen tegenwoordig een ander denkbeeld dan waar het woord voor staat. Het kan en klopt ook niet. Wijze mensen zoals Osho en Schopenhauer hebben gezegd dat het huwelijk eigenlijk gedwongen prostitutie is. Er heerst geen seksuele vrijheid maar obsessieve seksualiteit.
© juli 2012, Emil Snijer, BasicPublishing.nl