Gegevens:

      JIJ
 
14 jaar geleden, ineens zit je daar
Je lacht naar me, een vriendelijk gebaar
 
Ik herken je niet meteen
Plotseling gaat er een schok door me heen
 
Ineens zie ik alles weer voor me, de kinderen, de school, het gepest
Niets hielp toen, ik hoorde gewoon niet bij de rest
 
Nog steeds kijk ik je aan
Geen idee of jij ook hebt meegedaan
 
Je zegt dat je het leuk vindt mij te zien
Ik hoop dat ook nog eens te zeggen, misschien
 
***
 
Inmiddels zijn we alweer een tijdje collega's van elkaar
Ik probeer er mee om te gaan, maar
 
Als ik naar je kijk zie ik je voor me hoe je toen was
Die jongen 8 jaar lang bij me in de klas
 
Ik weet niet meer of jij er ook bij hoorde
Of je ook een kind was dat mij de grond in boorde
 
Ik kan tegen mensen vertellen wat er toen allemaal is gedaan en gezegd
Voor hen blijft het een verhaal, jij stond daar echt
 
Weet je nog wat er vroeger is gebeurd?
Hoe mijn zelfbeeld door jullie werd verscheurd?
 
Ben je vergeten
Hoe ik als oud vuil in de hoek werd gesmeten?
 
Heb je al eens nagedacht
Wat deze dingen mij in het leven hebben gebracht?
 
 
Ik wil je ermee confronteren
Maar ik weet niet of dat verstandig is en hoe je zult reageren
 
Als je aardig tegen me bent, heb je dan spijt?
Of ben je alles van vroeger al kwijt?
 
Denk je dat het de pijn verzacht
Als je weer vriendelijk naar me lacht?
 
Vroeger, het doet me nog steeds pijn
Helaas, het heeft zo moeten zijn
 
Maar elke keer als ik je zie sta jij weer symbool
Voor die hele moeilijke tijd die ik daar gehad heb op school