Gegevens:

wanneer ik weemoedig terugdenk

aan drie keer een maand

zoeken druppelende tranen

littekens nagaand

en zie ik die glimlach

wanneer wij spraken.

voel ik je lippen

die mijn zin onderbraken.

zie ik de lauwe regen

van die lange laatste avond.

ervaar ik de dagelijkse stilte

die me genadeloos verslond.

lees ik dat berichtje weer

dat jouw spijt heeft uit.

herinner ik me de stortvloed

van tranen op rode huid.

verdriet is veranderd

in haat en pijn.

met onduidelijke redenen

woede is maar schijn.

mijn schuldbesef

accepteer jij niet.

negeer je stug

alsof je niets ziet.

je bent veranderd

in iets wat ik niet ken

niet wil zien

en zelf niet ben.