Gegevens:
Mijler
"Gebed zonder eind"
ogen blinden zicht
oren doven dicht
neus vleugelt stank
mond verstomt de klank
denken zoemt
geheugen doemt
stoelen gaan hun gang
water druppelt lang
gang is bang
de weg is lang
niet meer weten
hoe namen heten
verdomd alleen
slecht ter been
duistere uren
vreemde buren
lege nachten
ijlende gedachten
wens in traan
Heer laat me gaan!
© november 2010, Mijler, BasicPublishing.nl
Reacties:
Als je er zo aan toe bent áan het einde van je leven, alle lichaamsfuncties zijn zo slecht geworden, dan beleef je geen vreugde meer en wil je alleen maar biddend smeken om het einde!
Mooi emphatisch weergegeven Henk. Liefs van Corry.*
Geplaatst op: 2010-11-06 21:42:44 uur
Triest gedicht met eem prachtig ritme Mijler.
Ook de titel is goed gekozen.
groeten van Jos
Ook de titel is goed gekozen.
groeten van Jos
Geplaatst op: 2010-11-02 19:04:28 uur
Ja, je krijgt het leven niet kado, bidden helpt niet altijd! Weer raak verwoord! Liefs Anneke
Geplaatst op: 2010-11-02 18:35:48 uur
Een prachtig schrijven over een zeer triest gebeuren, wat helaas maar al te vaak voorkomt. Geweldig verwoord Henk.
Fijne avond en liefs van Josselyne
Fijne avond en liefs van Josselyne
Geplaatst op: 2010-11-02 18:22:32 uur
Dit is mooi!!!
Net als madampje was ik het vrolijk aan het meeneuriën (in het begin althans) wegens het ritme, maar de laatste twee strofen werden echt triest !
Knap hoor Mijler!
grtjes,
eugeen
Net als madampje was ik het vrolijk aan het meeneuriën (in het begin althans) wegens het ritme, maar de laatste twee strofen werden echt triest !
Knap hoor Mijler!
grtjes,
eugeen
Geplaatst op: 2010-11-02 16:59:47 uur
ô maar DAT is triest
mooi weergegeven
-ik had het haast vrolijk opgezegd... vanwege het ritme-
mooi weergegeven
-ik had het haast vrolijk opgezegd... vanwege het ritme-
Geplaatst op: 2010-11-02 15:37:16 uur