Gegevens:

                                        mijn teken

             herinneringen die boven komen drijven
                        ver weggestopt
                    nu zo helder in vizier
             mijn lieve zus, zomaar dood
              waarom kon ze niet blijven
                      zo in en in gemeen

                   tranen nooit vergoten
                verdriet diep opgesloten
                 en toch is die pijn er
                   het is lang geleden
      

         maar het intens verdriet is niet ver
                        zo tastbaar
                        zo voelbaar
             niet wetend wat erger voelt
              het verdriet of de boosheid

               even over geschreven
           ben dit gebeuren niet kwijt
                 zal ook nooit gebeuren
              eens zal ik haar terugzien
                in mijn armen sluiten

                    lieverd nog even
         en we gaan door op het punt
            waar we waren gebleven

                    liefs, je zusje