Gegevens:

  Onmacht
 
Verslaafd geboren
Krijsend naar woorden
Motorisch gestoorde
Couveuse baby's
 
Rood lopen zij aan
Maar niemand die ze echt lijkt te verstaan
En na het bezoek uur moet de ouder weer gaan
 
Weer alleen
verder ontwennen
Ik zal het niet ontkennen
Het doet zoveel pijn
Het is er donker
zonder zonneschijn
 
Alleen de vage kleur van een gele lamp
In je ronde buis hangt een mistachtige damp
Je kijkt wel maar ziet niet
Je hoort wel maar niets is coherent
 
Je strekt je uit naar de wereld
Maar balt daarna weer je vuistjes
Want er was niets
Waar jij je aan vast kon klampen
Of iemand
Om je bij te staan tijdens het verkrampen 
 

En dan moet het leven nog beginnen...