Gegevens:

Dit gedicht wilde ik gisteren publiceren, maar een aantal dingen lukten niet om dat er door de moderatoren aan de site gewerkt werd. Eerst kwam het bij de verhalen terecht, toen de verkeerde categorie. Nogmaals probeerde ik het bij de gedichten te zetten. Toen kreeg ik de mededeling dat ik aan mijn limiet van die dag was. Wel jammer en niets aan te doen. Daarom staat het er vandaag!

In herinnering hoor ik weer

de doodsklokken luiden

voor zovele gevallenen,

ook voor jou mijn lief.

Jij was mijn trots en mijn held

in de frontlinie geveld

vocht jij met vele moedigen

kende ontbering en ongerief.

Gevangen bleef ik in mijn pijn

en duurde decennia lang

beleefde 's nachts de oorlog weer

was zo ontzettend bang.

Een nieuwe liefde in mijn leven

kwam met kinderen, ik was zo blij

maar jou zal ik nooit vergeten

mijn eerste grote liefde was jij.

Het leven vervolgde in harmonie

soms tegenslag maar vooral geluk,

65 jaar mag men hier vrijheid vieren,

lieve mensen maak het niet stuk!