Gegevens:

Voelen in het donker

onder een streepje licht

strelen lief mijn handen

de lijnen van je gezicht.

Ze lezen jouw verhalen 

strijken plooien glad

mijn lippen nippen zoet

jouw mond en ik drink het

heerlijke sap van jouw

tongelende extase

dat lest mijn dorst in schoot

waar duizend bloemen

zich openen en zwerm van

vlinders vergroot

Ze tuimelen en dollen

jolig in volle vlucht

en laten me happen naar adem

alles is zo heet

ik wil door jou geblust.

In een adagio van licht

knijpen onze verstrengelende handen

golft voeling verder van

zeer woelig naar dobberend zacht

en terwijl de zee zijn hoogste lied lied zingt

en uiteindelijk breekt als kristal

houdt de maan zorgvuldig de wacht

over vloed die eb worden zal.