Gegevens:
"Sterven voor een grote zaak"
En daar lag Jimmy dan op de stoep te bloeden.
"Jimmy! Jimmy! Ben je geraakt?" Daar kwam Marie, de partner van Jimmy, aangerend.
"Jimmy, zeg iets!"
"Ik denk dat ik doodga, Marie."
"Nee,
Jimmy! Blijf bij me! Blijf wakker, schat! Die mensen hebben al een
ambulance gebeld. Volhouden, Jimmy!" Jimmy glimlachte naar Marie.
"Laat
maar, Marie. Het hoeft niet meer." Jimmy sloot zijn ogen en zag zijn
leven voorbij flitsen. Die keer dat hij als peuter met zijn driewieler
over de kop vloog waardoor hij vandaag de dag nog steeds een litteken
boven zijn oog had. Die keer dat hij zijn zus per ongeluk knock-out
sloeg met een stalen emmer waarmee hij vrolijk rond liep te zwaaien. En
vooral zijn tienerjaren kwamen langs. Zijn rebelse tijd, toen hij
weigerde zich aan de regels van zijn ouders te houden. Toen hij in
bandjes speelde die zo kansloos waren dat ze geeneens fatsoenlijke
instrumenten konden aanschaffen, laat staan bespelen. En dan een paar
jaar later, zijn eerste liefde, Rosemarijn.
"Wat een prachtmokkel was dat..." mompelde Jimmy.
"Blijf wakker, Jimmy!" schreeuwde een in paniek zijnde Marie naar haar geliefde.
Jimmy
zijn leven ging verder met flitsen. Hij herinnerde zijn eerste zoen met
Rosemarijn, zijn eerste seksuele ervaring met zijn tweede
vriendinnetje, Carla, gevolgd door zijn eerste hele serieuze relatie,
met inwonen en al. Dat was Loes. Loes, daar was Jimmy vandaag de dag
nog steeds helemaal gek op. Loes was ook helemaal gek, maar dan op zo'n
manier dat ze in een zachte, witte kamer zat. En daarna kwam Marie. Al
bijna dertig jaar waren ze samen, Jimmy en Marie. Daar waren ook twee
kinderen uit voort gekomen die inmiddels allang uit huis waren. Na
korte flitsen van zijn hoogtepunten als papa volgden zijn baantjes. Van
vakkenvuller tot vice-president van een groot bedrijf, Jimmy had het
allemaal meegemaakt en gezien.
"Ja, mijn leven is geslaagd." mompelde hij nog zachtjes na.
"Jimmy, ga niet dood!" Marie was niet meer kalm te krijgen.
"Ach, mens, zeur niet. Nu sterf ik tenminste nog voor een grote zaak." Jimmy wees naar boven.
"Voor de hemel?" vroeg Marie verbaasd.
"Nee, voor de Blokker." zei Jimmy alvorens zijn laatste adem uit te blazen.
© februari 2009, Timmeeh, BasicPublishing.nl
Reacties:
Wat een enig verhaal, met heerlijke humor. Wat schrijf jij prettig, ook de spanning blijft er in waardoor je graag door leest. Mijn welgemeende complimenten.
Een mooi zonnig weekend wens ik je toe. Lieve groeten van Corry.*
Geplaatst op: 2009-02-28 00:51:05 uur
Geplaatst op: 2009-02-23 13:11:42 uur
Bedankt voor je reactie! Dat is nog eens wat anders reacties van twee woorden.
Geplaatst op: 2009-02-21 19:55:07 uur
Geplaatst op: 2009-02-20 21:38:52 uur
Geplaatst op: 2009-02-20 20:53:28 uur
Geplaatst op: 2009-02-20 18:49:50 uur
Geplaatst op: 2009-02-20 13:46:17 uur