Gegevens:

Nostalgia

Turend over zoete
zoute oneindige water
wetend dat er ergens
een Einder moet zijn.

Wiegt ze op de deining
van een vloed aan verlangens
en een windvlieger in topaas gehuld
danst op het deuntje " zijnmijn ".

 En de zwoele wind die raakt haar
laat haar weer even voelen
rillingen van teder genot
maken een woeligere zee.

Een storm giert door haar aders
verstrengelende gedachten
duizend vlinders in warme schoot
fladderen weer dorstig mee

 Terwijl tuurt ze
over het zoete zoute water
met twinkelende ogen
naar horizon gericht.

En blozende bloesemavondrood
schildert met fijne penselen
" datgene wat ooit liefde was "
op haar vredige gezicht.

Joan Lente