Profiel van Lindasverhalen11111 (offline)

                                  Titel:Over mij leven.

Hallo.Ik ben een meisje van 16 jaar.En in mij vrije tijd schrijf ik graag verhalen,lees ik een boek,kijk ik tv,zit ik vaak op de computer,en wandel heel soms.Ik woon even in een instelling,omdat het thuis niet zo goed gaat,maar daar wil ik liever niet over vertellen.Maar ik zei dat ik verhalen schrijf,en die zet ik hier ook in.Ook zoek ik een leuke jongen van 16 die lief,schattig,knap,aandacht geeft,sociaal is,niet irritant,lief voor mij is,enz.hij moet 1 meter 70 zijn,donkerblond haar hebben,en de kleur ogen maakt niet uit.Ik ben een meisje die veel van aandacht houdt,en die met valentijn graag verwend wil worden ;)! hahaha! maar hier kunnen jullie mij verhaal lezen.(het gaat over een bekende nederlander) :           Verhaal.Liv is 16.

Het was middag.En Liv staarde uit het raam.En zag Salomon

voor zich.Liv zuchte,en ging verder met haar huiswerk.Toen ze klaar was met haar

huiswerk,trok ze haar jas aan,en ging naar het park waar ze had afgesproken met

Salomon.Toen ze in het park was,zag ze Salomon nog niet. ''We hadden om 1 uur

afgesproken.'' zei Liv in zichzelf.Opeens zei er iemand:''BOE!'' Liv draaide

zich om,en zag dat het Salomon was. ''nou,ou! gemenerik.'' zei Liv.En Salomon

rende haar achterna.Opeens vielen ze.En Salomon viel op d'r.En hun lippen raakte

elkaar bijna. ''ow,euh...sorry.'' antwoordde Salomon. ''maakt niet uit,maat!''

zei Liv.En ze stonden op. ''zullen we vanavond naar de disco gaan?'' vroeg

Salomon. ''is goed.Alleen moet ik nog toestemming aan mama en papa vragen.''

antwoordde Liv.En ze liepen door het hele park.S'avonds was Liv thuis,en vroeg

aan Laurien en RubenN:''ma,pa? mag ik met Salomon vanavond naar de disco?''

Laurien en RubenN keken elkaar aan. ''oke.Maar voor een voorwaarde,je bent om 12

uur thuis.'' zei RubenN. ''OW! kom hier?! jullie zijn de beste ouders die er

bestaan!'' antwoordde Liv,terwijl ze haar ouders een knuffel gaf.En rende naar

de telefoon,en belde Salomon op.S'avonds was Liv in bad geweest,had haar

krulspelden uitgedaan,haar haren bij elkaar gestoken,en haar mooiste jurk

aangedaan.En hoge hakken aangedaan.Toen ging de deurbel.Laurien deed open.Het

was Salomon. ''LIV! SALOMON IS ER!'' riep Laurien onderaan de trap. ''OKE! IK

KOM!'' riep Liv terug. ''Ze komt.'' zei Laurien tegen Salomon. ''oke.''

antwoordde Salomon. ''nou,nou.je hebt een net pak aan,zeg!'' merkte Laurien

opeens. ''ja.het is de trouwkleed van me pa.Ik mag het hebben onder eigen

risico,zei hij er nog bij.'' antwoordde Salomon. ''haha! nou,ik moet weer

strijken.veel plezier! en zorg dat ze om 12 uur precies thuis is,oke?'' zei

Laurien. ''zal ik doen.'' antwoordde Salomon.En Laurien liep naar de

woonkamer.Toen kwam Liv de trap afgelopen. (ondertussen kun je het

liedje:''Comfortable'' horen van John Mayer.) En Salomon keek vol bewondering

naar zijn mooie vriendin.Hij pakte haar hand,en liet haar rondjes draaien. ''wat

ben je toch mooi.'' zei hij. ''dankje.'' antwoordde Liv.En ze liepen naar

buiten,en Liv ging achterop Salomon's fiets zitten.En ze fietste naar de

discotheek.Liv keek naar de sterren.En toen naar Salomon.Ging het vandaag

gebeuren? ging ze vandaag met Salomon zoenen? Salomon dacht hetzelfde,en ze

keken elkaar aan. ''Liv,je bent mooi.ookal zit je achterop een fiets.'' zei

Salomon. ''haha! jij fietst naar me toe,gekkie.'' antwoordde Liv.Even later

schuifelde ze in de midden van de kring.En keken elkaar aan.

''Liv,i,ik,ik,ik............................ En toen zoende Liv Salomon.En keek

hem aan,en rende huilend weg. ''LIV!'' riep Salomon.Maar Liv was al naar buiten

gerend,en rende huilend naar huis.Salomon rende haar achterna. ''LIV!'' riep hij

nog eens.Liv stopte,en schreeuwde:''JE BENT TOCH NIET VERLIEFD OP ME!'' ''DAT

BEN IK WEL! EN IK ZAL JE HET BEWIJZEN!'' riep Salomon.En hij zoende haar.En Liv

zoende hem.En ze zoende maar door en door.Zolang zelfs,dat Liv de tijd was

vergeten.Opeens keek ze naar haar horloge. ''ownee! het is 12 uur.'' zei ze.

''Kom! snel! klim op me fiets?!'' antwoordde Salomon.En ze fietste zo snel

mogelijk naar het huis van Liv.En toen ze er waren,zei Liv:''Ik heb echt een top

avond gehad,Salomon.'' ''ik ook.'' antwoordde Salomon.En ze zoende elkaar.En Liv

liep naar binnen.





(S'morgens)

Liv zat met haar lepel in de

cornflacks te prakken.En keek dromerig voor zich uit.Ze merkte niet eens dat

Laurien naar beneden kwam. ''goedemorgen.Hoe was het in de disco?'' vroeg

ze.Maar Liv hoorde het niet. ''Liv? LIV! hallo! AARDE AAN LIV!'' riep Laurien.En

ze klapte in haar handen. ''hé.wat? wat is er?'' vroeg Liv. ''zo,o! dat kan ik

beter aan jou vragen.'' zei Laurien,terwijl ze een boterham smeerde. ''er is

niks.De disco was zo leuk met Salomon.'' antwoordde Liv. ''ow.Hebben jullie

gezoend?'' vroeg Laurien. ''nee!'' antwoordde Liv met rode wangen. ''ja,ja! ik

geloof je.'' zei Laurien. ''ik heb niet zo'n honger,eigenlijk.'' antwoordde

Liv.En ze liep van tafel af.RubenN kwam haar toegemoet gelopen.

''goedemorgen,schat.'' zei hij. ''ja! ik ga naar Elle-May.We hebben toch

weekend.'' antwoordde Liv.En ze trok haar jas aan,en ging naar Elle-May.Even

later was ze bij Elle-May.En ze dronken cola. ''hoe was het gisterenavond met

Salomon in de disco?'' vroeg Elle-May. ''leuk! we hebben gezoent.Maar nu ben ik

bang dat hij geen vrienden meer wil zijn.'' zei Liv. ''omdat hij nu verliefd op

je is,meisje.'' antwoordde Elle-May. ''denk je?'' vroeg Liv. ''ik weet het

zeker,schat.'' zei Elle-May. (ondertussen kun je het liedje:''Dreaming With A

Broken Heart.'' horen van John Mayer.) Salomon was ondertussen een tekening aan

het maken van Liv en hijzelf.En tekende er een hart omheen.En dacht aan die zoen

in de disco.En hoorde Liv schreeuwen:''JE BENT TOCH NIET VERLIEFD OP ME!'' ''DAT

BEN IK WEL! EN IK ZAL JE HET BEWIJZEN!'' hoorde hij zichzelf roepen.En hij

tekende de zoen van hem en Liv.En schreef een brief,pakte daarna een

envlope,deed de tekeningen en de brief erin,en deed het bij Liv op de

post.Opeens hoorde hij Liv weer in zijn hoofd schreeuwen:''JE BENT TOCH NIET

VERLIEFD OP ME! NIET VERLIEFD,NIET VERLIEFD!'' en toen Liv weer thuis was,zag ze

de envlope liggen.Ze pakte het op,maakte het open,en las:''Lieve Liv,deze

tekeningen heb ik gemaakt,omdat ik telkens aan jou,de zoen,en wat je hebt gezegt

tegen mij moet denken.Liv,ik ben al sinds dat we elkaar kende,smoor,smoor,maar

dan ook smoorverliefd op je.Gr,Salomon.xxxxx Toen Liv het gelezen had,keek ze

naar de tekeningen,en dacht ook opeens aan de zoen.En drukte de tekeningen tegen

zich aan.En zuchte.



(bij Jeroen,Marie-Claire,Valerie(13) , en Salomon: )



Salomon en Valerie keken tv.Maar Salomon was ondertussen ook Liv aan het

sms-en. ''wat doe je?'' vroeg Valerie. ''daar hebben meisjes van 13 nou eens

niks mee te maken.'' zei Salomon.En hij drukte op ''versturen'' ''zo! die is

verstuurd.'' antwoordde Salomon. ''zullen we naar de tuin gaan? lekker

schommelen?'' vroeg Valerie. ''is goed,zusje.'' zei Salomon.En ze rende naar de

tuin.



(Liv)

Liv was in haar slaapkamer.En zat achter haar bureau.Ze

keek naar de tekeningen.Opeens kreeg ze een sms-je.Ze las:''Lieve Liv,ik hoop

dat je mij brief en tekeningen hebt gevonden,en hebt gelezen? ik hou van je.xxxx

Salomon.'' Liv moest lachen,en sms-te hem terug. ''LIV! KOM EENS NAAR

BENEDEN?!'' riep Laurien opeens.En Liv rende naar beneden. ''wat is er?'' vroeg

ze toen ze beneden was,en in de woonkamer stond.Laurien haalde een

zwangerschapstest tevoorschijn. ''WAT?!'' riep Liv verbaast. ''ik weet ook niet

hoe,liefje.'' zei Laurien. ''maar ma?! doen jij en papa het nog steeds?'' vroeg

Liv. ''natuurlijk,schat! we houden van elkaar.'' antwoordde Laurien. ''duh,uh!''

zei Liv lachend.Laurien keek naar de zwangerschapstest. ''wil je het kindje

wel,ma?'' vroeg Liv. ''ik weet het niet.Het is zo,ja.Opeens.'' antwoordde

Laurien. ''wanneer ga je het aan papa vertellen?'' vroeg Liv. ''ik weet het nog

niet.Ik denk dat papa het kindje wil houden als hij het hoort.'' zei Laurien.

''ma,ik wou altijd al graag een broertje of een zusje hebben.Maar het is aan

jou.'' zei Liv.En ze gaf Laurien een zoen,en ging weer naar boven. ''Daar heb je

papa!'' riep Liv nog. Laurien zuchte.Toen kwam RubenN thuis.En Laurien

zei:''liefje,wil je even gaan zitten? ik moet je iets vertellen.'' ''ow.Wat

dan?'' vroeg RubenN. ''Ik,ik,ik ben zwanger.'' zei Laurien. ''wat?! maar,maar

dat is fantastisch!'' riep RubenN enthousiast.En hij omhelsde haar. ''Maar

liefje,we,we,we kunnen het kindje niet houden.dat kan gewoon niet.'' zei

Laurien. ''waarom niet? weet Liv het al?'' vroeg RubenN. ''ja.Maar we kunnen het

kindje gewoon niet houden,schat.'' antwoordde Laurien. ''maar Liv wil zo graag

een broertje of zusje! en ik wil nog graag een kind.'' zei RubenN. ''MAAR IK

NIET,OKE?!'' riep Laurien boos.En ze liep boos weg.





(Salomon en

Valerie)

Salomon en Valerie waren aan het schommelen.En toen kreeg Salomon

een sms van Liv.Hij las:''Lieve Salomon,ik heb je brief en je tekeningen gelezen

en gezien.En ze waren heel erg mooi.Ik moet trouwens ook de heletijd aan onze

zoen denken.Gr.Livxxx ''wat heeft Liv ge-smst?'' vroeg Valerie. ''dat gaat je

niks aan,schat.'' zei Salomon. ''zijn jij en Liv verliefd?'' vroeg Valerie.

''HOU NOU EENS OP,MAN! ALS IK ZEG DAT HET JE NIKS AANGAAT,DAN GAAT HET JE OOK

NIKS AAN!'' riep Salomon boos.En hij liep boos weg.





(Laurien)



(ondertussen kun je het liedje:''stop this rain.'' horen van John Mayer)



Laurien was boven.En zat op het rand van het bed.Ze keek naar de

zwangerschapstest.Ze vreef over haar buikje.En dacht aan wat Liv zei:''Ik wou

altijd al een broertje of zusje.'' Opeens ging de deur open.Het was Liv. ''ma?

gaat het wel?'' vroeg ze.En toen begon Laurien te huilen. ''mama toch?!'' zei

Liv.En ze knuffelde elkaar. ''Ik kan het kindje niet houden,meid.'' antwoordde

Laurien huilend. ''waarom niet,mam?'' vroeg Liv.En ze liet Laurien naar haar

kijken. ''Omdat,omdat ik me te oud voel om nog moeder te zijn.'' zei Laurien.

''WAT?! maar mam! er zijn wel meer vrouwen van jou leeftijd die ook een kindje

krijgen.En verzorgen.'' antwoordde Liv. ''je hebt gelijk.Maar ik weet het nog

niet.'' zei Laurien. ''snap ik.Ik zal je even met rust laten,mam.'' antwoordde

Liv.En ze liep naar beneden.En Laurien vreef over haar buikje.En dacht aan de

geboorte van Liv.En zag toen pas hoe blij RubenN met Liv was.En toen had ze haar

besluit genomen..................................





(S'middags)



Laurien kwam naar beneden,en liep naar Liv en RubenN. ''jongens,ik heb een

besluit genomen.We houden het kindje.'' zei Laurien. ''YES! ow! kom

hier,schatje!'' antwoordde RubenN.En ze omhelsde elkaar.Liv ging mee met de

omhelzing. ''ik ga nu iedereen bellen om te zeggen dat we een kindje krijgen.''

zei RubenN.En hij belde iedereen op.En ze waren allemaal verrast.Maar toch blij.







(3 maanden later)

Laurien was nog zes maanden zwanger.Maar ze

had het idee dat het kindje in gevaar was.Het was middag.En Laurien zat op de

bank een tijdschrift te lezen.Liv had boodschappen gedaan voor Laurien. ''zo ma!

ik ben thuis.En ik heb veel gekocht.'' zei Liv. ''dat is lief van je,meisje.''

antwoordde Laurien.En Liv ging naast Laurien zitten. ''hoe is het met me

broertje of zusje?'' vroeg Liv. ''goed.Hij OF zij schopt heel goed.'' zei

Laurien. ''haha! mam? wat is er?'' vroeg Liv. ''Liv,ik ben bang dat het kindje

toch in gevaar is.'' antwoordde Laurien. ''mama toch?! het kindje is niet in

gevaar.Als je die echo's eens ziet?! dan zie je toch dat het kindje gezond is?''

zei Liv.En ze pakte de echo's van tafel. ''het zullen me

hormo................AAH!'' antwoordde Laurien opeens. ''ma? wat is er?'' vroeg

Liv geschrokken. ''ni,niks.het gaat wel weer.'' zei Laurien. ''nou,zo ziet het

er niet naar uit.We gaan naar het ziekenhuis,ma.Ik bel papa op.'' antwoordde

Liv.En even later waren ze in het ziekenhuis.Liv en RubenN zaten in de

wachtkamer.Toen kwamen de dokter en Laurien weer terug. ''wat was eraan de

hand?'' vroeg RubenN. ''mevrouw had last van krampen.het kindje is kerngezond.''

zei de dokter. ''gelukkig.Ik schrok me dood,zeg.'' antwoordde RubenN. ''je kunt

altijd hoge risico's lopen,meneer.Er zijn altijd wel mensen die op uw vriendin's

leeftijd hoge risico's lopen als ze zwanger zijn.'' zei de dokter. ''nou,in

ieders geval bedankt,meneer.En tot ziens.'' antwoordde Laurien.En ze gingen naar

huis.



(Salomon en Liv)

Salomon was in het park.En had daar

afgesproken met Liv.Maar Liv was een beetje laat.Maar daar kwam ze aangerent.

''HEEY! 4 UUR IS 4 UUR,HÉ?!'' riep Salomon,toen hij haar zag.En toen Liv bij hem

was,steunde ze op haar knieën,en ademde in en uit. ''sorry dat ik zo laat

ben.Maar we moesten met mama naar het ziekenhuis.Maar toen bleek dat ze gewoon

krampen had.'' zei Liv. ''ow.da's dan wel effe schrikken.Maarja,je bent er.''

antwoordde Salomon. ''ja.wat wou je bespreken?'' vroeg Liv.(ondertussen kun je

het liedje:''I'm Gonna Find Another You.'' horen van John Mayer.) ''ik wou het

over ons hebben,Liv.Want mij gevoelens,dat is niet meer normaal.En ik denk dat

jij hetzelfde voor mij voelt.En die zoen,Liv.Jij bent mij alles,en ik weet

gewoon dat jij ook verliefd op mij,Liv.'' zei Salomon.En hij hield haar handen

vast,en ze keken elkaar aan.En ze zoende elkaar. ''Ik ben verliefd op

je,Salomon!'' antwoordde Liv.En ze zoende verder.Toen begon het te regenen.Maar

daar lette ze niet op.Ze zoende gewoon door.Toen keken ze elkaar aan. ''Liv,wil

je verkering met me?'' vroeg Salomon. ''ja! tuurlijk!'' antwoordde Liv.En

Salomon tilde haar zoendend op.En ze draaide rondjes. ''hahahaha!'' lachte

Liv.En ze belandde samen op de grond.







(Thuis bij Liv)



Laurien en RubenN zaten op de bank.Laurien lag met haar hoofd op de buik van

RubenN.En ze hadden hun handen op elkaar op Laurien's buik. ''ik ben blij dat

ons kindje gezond is.'' zei Laurien. ''ik ook.'' antwoordde RubenN.Ondertussen

hoordde ze de voordeur opengaan. ''dat zal Liv zijn.die had nog afgesproken met

Salomon.'' zei Laurien. ''ow.'' antwoordde RubenN.Toen kwam Liv dromerig de

woonkamer binnen. ''hey! Liv.hoe was het met Salomon in het park?'' vroeg

RubenN. ''Fantastisch! we hebben verkering.'' antwoordde Liv dromerig. ''Wat

leuk,schat!'' zei Laurien. ''weet ik.Ma,we zijn zo verliefd.'' antwoordde Liv.

''dat hadden wij ook al door,ja.'' zei Laurien.En ze keek RubenN aan. ''hoe is

het met jou,mam?'' vroeg Liv. ''goed.Ik moet wel een beetje rustig aan doen,merk

ik.'' zei Laurien. ''dus je gaat niet werken?'' antwoordde Liv. ''ik heb van me

baas eerder zwangerschapsverlof gekregen.'' antwoordde Laurien. ''oke.Lekker

toch?'' zei Liv. ''ja.dat wel,ja.'' antwoordde Laurien. ''nou,ik ga eens verder

schilderen in de babykamer.'' zei RubenN. ''oke.Ik heb de babykamer net

gezien.het is echt mooi,pa.'' antwoordde Liv. ''thanks.'' zei RubenN.En hij liep

naar boven.Toen waren Laurien en Liv alleen. ''Liv,ik moet je iets vertellen.Ik

weet wat het wordt.'' zei Laurien. ''echt waar?! wat wordt het dan?'' vroeg Liv.

''een meisje.Een kerngezond meisje.'' antwoordde Laurien. ''ow! yes! ik krijg

een zusje!'' riep Liv zachtjes.En ze omhelsde elkaar. ''kijk! ik heb het op een

karton geschilderd.En als papa nou weggaat in de babykamer,kan ik dit samen met

jou ophangen.'' antwoordde Laurien. ''Ik zal hem wel weglokken.'' zei Liv.

''WAT?! nu?'' vroeg Laurien verbaast. ''ja.Duh!'' antwoordde Liv.En ze rende

naar boven.Even later had Liv RubenN naar benenden gestuurd.Toen mocht RubenN

naar boven komen,en hij moest zijn ogen dicht doen. ''Ga hier maar

staan,liefje.'' zei Laurien.En ze liep de babykamer binnen,en zei toen:''doe je

ogen maar open!'' En toen RubenN zijn ogen opendeed,las hij:''Het wordt een

meisje!'' ''YES!'' riep RubenN.En hij omhelsde haar.En Liv keek lachend toe.





(3 maanden later)

Laurien ging vandaag bevallen.Liv en RubenN waren

het kraambed al aan het voorbereiden.Het was avond.En Laurien was aan het koken.

''Mama is wel druk aan het koken,hé?! doet ze dat alleen maar om de spanningen

te vergeten?'' vroeg Liv. ''ik zal eens naar haar toe gaan.'' zei RubenN.En hij

liep naar de keuken. ''liefje,lukt het?'' vroeg RubenN aan Laurien. ''ja,hoor.''

zei Laurien. ''heb je geen spanningen?'' vroeg RubenN. ''nee.Het is eten.roep

Liv maar?'' zei Laurien.En toen gingen ze eten.Even later was Laurien aan het

afwassen.Maar opeens greep ze naar haar buik. ''liefje,me vliezen zijn

gebroken!'' riep Laurien. ''wat?! ownee.Kom! snel naar het ziekenhuis.'' zei

RubenN.Toen waren ze in het ziekenhuis,en Liv en Salomon zaten in de

wachtkamer.Liv liep heen en weer met een bekertje koffie in haar handen.

''liefje,ga nou eens zitten?'' vroeg Salomon. ''Ik maak me zorgen!'' zei

Liv.Toen kwam opeens RubenN in de wachtkamer. ''en?'' vroeg Liv. ''het kindje

moet er met een keizersnee uitgehaald worden.'' antwoordde RubenN ernstig.

''ownee.Maar hoe?'' vroeg Liv geschrokken. ''het kindje wil er niet uit komen.En

ik moet nu naar mama toe.'' zei RubenN.En RubenN gaf Liv een knuffel,en liep

weer naar binnen.Liv en Salomon keken elkaar aan,en troostte elkaar.

''liefje,liefje?! wat gaan ze nu doen?'' vroeg Laurien in paniek toen RubenN

naar haar toekwam. ''ze gaan een keizersnee doen,liefje.'' zei RubenN.



''Waarom?'' antwoordde Laurien snikkend. ''het kindje wil er niet uit.'' zei

RubenN.En toen begon Laurien te huilen. ''stil maar,schat?'' troostte RubenN

haar. ''Goed! we gaan beginnen.'' zei de dokter.En even later was hun tweede

dochtertje geboren. ''WEEEEEEEEEHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!'' hoorde ze op de gang.

''OW! ME ZUSJE IS GEBOREN!'' riep Liv.En Salomon omhelsde haar.Toen kwam

RubenN,en zei:''HET IS GEBOREN!'' En Liv en RubenN knuffelde elkaar.

''eindelijk! een zusje.Na al die jaren.'' zei Liv. ''Jullie mogen komen

kijken.'' antwoordde RubenN.En Liv en Salomon liepen naar binnen.Laurien lag op

het ziekenhuisbed. ''hey! mama.'' zei Liv.En ze gaven elkaar een zoen. ''hier is

je zusje dan,Liv.'' antwoordde Laurien.En ze gaf haar kindje aan Liv. ''dag

meisje van me.Hoe heet ze?'' vroeg Liv. ''Angelina,Elsabeth,maria.'' zei

Laurien. ''ah! dag lieve kleine Angelina.ik ben het.Liv.je grote zus.En ik ga

heel goed op jou letten.''









(6 weken later)

Angelina was

nu 6 weekjes oud.Het was middag.En Liv gaf Angelina de fles.(ondertussen kun je

het liedje:''Free fallin.'' horen van John Mayer) Maar ze had ondertussen niet

in de gaten dat Salomon bij de deuropening stond,en keek hoe Liv haar zusje de

fles gaf. ''Drink maar lekker op,meisje.'' zei Liv.Salomon glimlachte.Liv zong

een liedje voor Angelina. ''zeven geitjes zaten op een bankje,je,je,je!'' En

wiegde Angelina na het drinken heen en weer. ''stil maar,meisje.'' antwoordde

Liv.Toen lag ze Angelina in het wiegje,en deed het dekentje over haar heen.

''Welterusten,meisje van me.Ik hou van je.'' zei Liv.En toen ze zich

omdraaide,zag ze Salomon. ''hoelang stond jij hier al?'' vroeg Liv. ''lang

genoeg om te weten dat jij Kaai,kaai,maar dan ook kaai goed met baby'tjes

bent.'' antwoordde Salomon. ''ah! gekkie van me.'' zei Liv.En ze zoende elkaar.

''Liv,ik hou van je.'' antwoordde Salomon. ''en ik van jou.'' zei Liv.En ze

knuffelde elkaar.Toen hoorde ze Angelina brabbelen.En Liv en Salomon moesten

lachen. ''waar is je moeder eigenlijk?'' vroeg Salomon. ''ze is met papa naar

het ziekenhuis.Haar hechtingen laten nakijken.'' zei Liv. ''oke.Zullen wij even

met Angelina gaan wandelen?'' vroeg Salomon. ''is goed.Maar ik moet dan eerst

papa even bellen.'' zei Liv.En ze belde naar RubenN.Even later zei ze:''het

mag.'' ''oke.'' antwoordde Salomon. ''ik zal de buggy even halen.'' zei Liv.Liv

ging de buggy halen,en Salomon haalde Angelina uit haar wiegje.(ondertussen kun

je het liedje:''Comfortable.'' horen van John Mayer) ''dag mooie meid.Heb je

lekker geslapen?'' vroeg hij.Toen Liv terug kwam met de buggy,zag ze hoe Salomon

met Angelina omging. ''wat gaan wij zo doen,hé?! wij gaan lekker wandelen met je

gekke lieve zus Liv.'' kletste Salomon lekker verder met Angelina.Angelina sloeg

een kreetje. ''ah! gekke meid.Je lijkt precies op je zus.Ik heb een relatie met

je zus.'' zei Salomon.En hij ging met Angelina op de bank zitten.En kletste

verder.Angelina keek bewonderd met grote oogjes naar Salomon.Liv moest lachen,en

droomde een gezin samen met Salomon.Toen hoorde ze Angelina huilen,maar toen zag

ze dat Salomon haar troostte.En Angelina brabbelde naar Salomon. ''ze vindt je

lief,schatje.'' zei Liv opeens. ''hey! daar is je zus eindelijk met de

buggy,zeg!'' antwoordde Salomon.En hij liep met Angelina naar de buggy,en lag

haar daar in.En deed een dekentje over haar heen.En Liv en Salomon keken elkaar

aan,en zoende elkaar.Toen gingen ze wandelen.Even later waren ze in het park.En

ze gingen op een bankje zitten. ''Volgens mij vindt Angelina de natuur zo

intressant.want ze is zo stil.'' zei Salomon. ''ze slaapt.'' antwoordde Liv.

''ah.Oke.'' zei Salomon.En Liv ging naast Salomon zitten. ''Nou,het lijkt wel of

wij een gezinnetje zijn.'' antwoordde Salomon. ''ja,hé?! maarja,Angelina is me

zusje.En ik pas heel vaak op Angelina.Dus die band van mij en mij zus wordt

sterker dan ooit.'' zei Liv.Opeens begon Angelina te huilen. ''hey! meisje.ben

je wakker,schatje?'' vroeg Salomon.En hij liep naar Angelina toe,en haalde haar

eruit. ''sssjjjj.stil maar,meisje.'' trooste Salomon Angelina.En hij wiegde haar

heen en weer.Liv keek vol bewondering naar Salomon.En hoorde Angelina weer

brabbelen. ''hier is je zusje.Dat is je zusje,Angelina.'' zei Salomon aan

Angelina.En hij gaf Angelina aan Liv. ''dag meisje.Zullen we naar huis gaan?''

vroeg Liv aan Angelina.En toen vertrokken ze naar huis.Toen ze thuis waren,zagen

ze dat Laurien en RubenN al thuis waren.Ze liepen naar binnen,en zeiden:''WE

ZIJN ER!'' Laurien had het gehoord,en liep naar hun toe. ''heey! dag kleine meid

van me.'' zei Laurien tegen Angelina.En ze haalde haar uit de buggy.Opeens begon

ze te huilen. ''ze heeft honger.Ik zal haar borstvoeding geven.'' antwoordde

Laurien. ''nou,ik moet weer eens naar huis.'' zei Salomon. ''ah! nu al?'' vroeg

Liv treurig. ''ja.Maar ik zie je morgen,schat.'' antwoordde Salomon. ''ik smacht

naar morgen.'' zei Liv. ''en ik naar jou.'' antwoordde Salomon.En ze zoende

elkaar.En Salomon was weg.Laurien,Angelina,en Liv liepen naar de woonkamer,en

Laurien gaf Angelina de borstvoeding. ''drink maar lekker,schat.want je hebt het

verdient.'' zei Laurien.







(S'avonds)

Liv was tv aan het

kijken,en Angelina lag in de box. ''liefje,papa en ik gaan even naar het

theater.Pas jij op Angelina?'' vroeg Laurien. ''is goed.'' zei Liv. ''je bent

een schat.'' antwoordde RubenN.En ze kreeg een zoen van Laurien en RubenN,en ze

vertrokken.Toen waren Liv en Angelina alleen.Liv liep naar Angelina toe,en tilde

haar op. ''zullen wij eens naar bed gaan?'' zei Liv.Ze liepen naar boven,en Liv

lag Angelina in haar wiegje.Angelina kneep even haar oogjes dicht.En gaapte.

''ben je zo moe,meisje?'' merkte Liv.En ze deed het dekentje over Angelina heen.

''welterusten,meisje.tot morgen.'' zei Liv.Ze deed het licht uit,en liep naar

beneden.Even later hoorde Liv Angelina huilen.Liv rende naar boven,en deed

zachtjes de deur open. ''hey! schatje toch? moet je huilen? kom eens hier?'' zei

Liv.En ze tilde Angelina uit bed,en trooste haar. ''sssjjjjj.het is goed.het is

al goed,meissie.'' fluisterde Liv.Ondertussen gaapte Liv ook. ''zus is ook

moe,Angelina.zullen we in het grote bed van mama en papa slapen?'' vroeg Liv.En

ze liep met Angelina in haar armen naar de slaapkamer van Laurien en RubenN,lag

Angelina in het midden van het bed,en ging toen naast haar liggen.En deed de

deken over hun heen.Even later kwam Salomon,en hij liep naar boven.(ondertussen

kun je het liedje:''Voor haar.'' horen.) ''LIV? BEN JE BOVEN? LI....ah!'' zei

Salomon,toen hij Liv en Angelina zo

zag liggen.En hij liep naar Liv toe,en

gaf haar een zoen.En Angelina ook.En deed het deken goed over hun heen.En pakte

een stoel,en keek naar Liv.Hij vreef over haar wang. ''wat ben je toch een schat

als je slaapt.'' fluisterde hij.En hij stond op,deed het licht uit,en liep naar

beneden.Hij ging naar huis.Toen kwamen Laurien en RubenN thuis,en zagen Liv en

Angelina in hun bed liggen.Laurien lag Angelina in haar wiegje,en RubenN lag Liv

in haar bed.







(S'morgens)

Liv werdt wakker in haar eigen bed

door Angelina. ''ANGELINA?!'' riep Liv opeens.En ze rende naar Angelina toe.

''hey! je hebt me laten schrikken,schat.zal ik jou eens naast mama en papa

leggen? want zus moet naar school.'' zei Liv.En ze haalde Angelina uit haar

wiegje,en liep naar de slaapkamer van Laurien en RubenN,en lag Angelina in de

armen van RubenN. ''Tot strakjes,Angelina.'' fluisterde Liv.En ze sloop naar de

badkamer,kleedde zich om,ging ontbijten,pakte haar schoolspullen,en ging naar

school.





(school)

Liv was aangekomen op school.En was aan het

zoenen met Salomon. ''ik heb je gemist.Ook al was het maar een dag.'' zei Liv.

''ik jou ook.'' antwoordde Salomon.Opeens ging haar mobiel af. ''ik moet

even,deze is heel........ ''ik snap het,schat.'' onderbrak hij haar.En Liv rende

naar een plekje waar het rustiger was,en nam op:''Met Liv Nicolai.'' ''met

papa.Liv,Angelina ligt in het ziekenhuis.Ze heeft opeens hele hoge koorts

gekregen.Mama en ik zijn in het ziekenhuis..................... Opeens hoorde

Liv RubenN niet meer,want ze was zo geschrokken,dat ze flauw viel. ''LIV!'' riep

Salomon.5 minuten later kwam Liv bij in de aula. ''w,w,wat is er gebeurt?

ANGELINA?! IK MOET NAAR ANGELINA TOE!'' riep Liv opeens in paniek. ''Liv,je moet

even bijkomen.'' zei Salomon die haar tegenhield. ''IK MOET NAAR ANGELINA! ZE

LIGT IN HET ZIEKENHUIS!'' riep Liv ellendig.En begon te huilen. ''hey!'' zei

Salomon,en trooste haar. ''zal ik met je meegaan?'' vroeg opeens een jongen die

haar al heel lang leuk vond. ''dat is lief.'' zei Liv.En ze liep samen met de

jongen naar het ziekenhuis.Salomon keek treurig en teleurgesteld toe.









(in het ziekenhuis)

Liv en Sam waren in het ziekenhuis

aangekomen,en Liv rende naar Laurien en RubenN toe. ''ow! mama!'' zei Liv

huilend. ''stil maar,schat.het komt allemaal wel weer goed met je zusje.''

antwoordde Laurien troostend. ''en wie ben jij?'' vroeg RubenN. ''ik ben

Sam.Liv's klasgenoot.'' antwoordde Sam. ''hij komt ons steunen.'' zei Liv.

''dankjewel,Sam.je bent lief.'' antwoordde Laurien.En ze liep naar Sam toe,en

gaf hem een omhelzing.Toen kwam de dokter. ''en?'' vroeg Liv. ''Angelina heeft

inderdaad hoge koorts.Maar liefst 39 graden koorts.Maar we houden haar in de

gaten.ze moet zeker twee weken in het ziekenhuis liggen.En ze ligt aan de

beademing.'' antwoordde de dokter. ''is de beademing goed of slecht?'' vroeg

Laurien. ''op zich goed voor haar ademhaling.Maar het had niet gehoeven.'' zei

de dokter. ''mogen we naar haar toe?'' vroeg RubenN.De dokter knikte.En ze

liepen allevier naar Angelina toe.Liv liep naar Angelina toe,en pakte haar

handje vast. ''dag meisje.Je zusje is hier.'' fluisterde Liv.Sam lag zijn handen

op haar schouders. ''het komt wel goed met je zusje.'' antwoordde Sam. ''ik hoop

dat je gelijk hebt,sam.Want ik ben zo bang!'' zei Liv opeens huilend.En Sam

trooste haar. ''we gaan maar eens weer naar school.Want je hebt afleiding

nodig.En ik ben en blijf bij je,meisje.'' zei Sam.En Liv lag haar hoofd op zijn

schouder,en samen liepen ze terug naar school.





(S'middags)

Liv

en Sam waren samen in de aula.En ze moesten lachen. ''ow! Sam,bedankt dat je met

me mee wou naar het ziekenhuis.'' zei Liv. ''het was niks.Je bent toch een soort

vriendin van me.'' antwoordde Sam. ''maar dan nog,Sam.Volgens mij ben je een

beetje verliefd op me.'' zei Liv.Opeens werd Sam rood. ''hey! je moet niet

blozen.Voordat Salomon en ik verkering kregen,vond ik jou ook wel heel erg

leuk.'' antwoordde Liv.En ze keken elkaar aan. ''Je hebt Salomon nu,Liv.'' zei

Sam. ''je hebt gelijk.Ik moet naar de les.'' antwoordde Liv.Ze pakte haar jas en

tas,en liep naar haar les.Sam keek naar haar.





(7 minuten later)



Liv kwam de klas uit,toen opeens Sam op haar afkwam. ''wow! Sam.Wat is er?''

vroeg Liv. ''zullen we samen naar je zusje gaan zometeen?'' vroeg Sam. ''oke.Wat

lief van je.'' antwoordde Liv.En ze liepen samen naar hun fietsen,en vertrokken

naar het ziekenhuis.Toen ze in het ziekenhuis waren,zagen ze allemaal zusters

bij Angelina staan. ''wat is er aan de hand?'' vroeg Liv in paniek. ''ze zijn

denk ik gewoon je zusje aan het controleren.nergens waarover je je druk moet

maken.'' zei Sam. ''ow,Sam! je maakt me zo rustig.'' antwoordde Liv. ''weet ik

toch.'' zei Sam.Toen kwam de zuster. ''wat is er met me zusje?'' vroeg Liv.

''niks.Ze is alleen weer een stukje beter.'' zei de zuster. ''echt waar?! maar

dat is fantastisch!'' antwoordde Liv.En ze omhelsde Sam. ''ik ben zo blij voor

je.'' zei Sam. ''mogen we naar haar toe?'' vroeg Liv. ''ja,hoor.'' antwoordde de

zuster.En Liv liep met Sam naar binnen. ''hey! Angelina.ben je weer beter,hé?!''

zei Liv.En ze vreef over de voorhoofd van Angelina.(ondertussen kun je het

liedje:''When a woman loves a man.'' horen van Westlife.) ''Liv?'' zei Sam

opeens. ''ja?'' vroeg Liv. ''ik,ik,ik ben al zolang verliefd op je.'' antwoordde

sam. ''Sam,je weet toch dat ik.................... En toen zoende ze met

elkaar.Maar opdat moment kwam Salomon,en zag Liv met een andere jongen zoenen.En

hij rende huilend weg. ''HM! nee! nee! ik kan dit niet doen,Sam.Je komt me

alleen maar steunen voor me zusje.voor de rest niks!'' zei Liv boos. ''Liv,ik

weet gewoon,en dat weten we allebei dat jij ook op mij bent.'' antwoordde

Sam.Liv zuchte. ''zullen we naar huis gaan?'' vroeg ze.Maar toen kon ze het niet

laten,en zoende Sam. ''ow! ik ben zo verliefd op je,sam!'' zei ze even later.En

ze zoende verder.Salomon was ondertussen thuis aangekomen.En zat op z'n

kamer.Hij had een fotolijst van hem en Liv kapot gegooit.Hij lag op zijn rug op

zijn bed.En rolde een dikke traan over zijn wang.Toen kreeg hij een sms-je.Het

was van Liv.Hij las:''Liefje,wil je even naar het park komen? moet je iets leuks

vertellen.Kusjes Liv.'' Hij verwijderde het berichtje,pakte zijn jas,en vertrok

naar het park.





(Het park)

Liv zat op een bank.En daar kwam

Salomon aan.Ze rende op hem af,en wou hem een zoen geven,maar Salomon duwde haar

van zich af. ''wat?'' vroeg Liv. ''wat wil je vertellen?'' antwoordde Salomon.

''Angelina is weer een beetje beter.En als het goed is mag ze morgen al naar

huis.'' zei Liv. ''ow.Da's fijn.'' antwoordde Salomon. ''wat is er toch met

je?'' vroeg Liv. ''Niks.Alleen dat mij geliefde met een ander zoent.'' zei

Salomon. ''WAT?! ownee.Shit! je hebt ons zien zoenen.Salomon,het spijt me zo.''

antwoordde Liv. ''HET SPIJT JE ALTIJD! WAAROM ZOEN JE MET SAM?'' riep Salomon

bozer. ''Het was perongeluk.EN HET IS WEL ME ZUSJE DIE IN HET ZIEKENHUIS

LIGT,HÉ?!'' riep Liv. ''EN DAN ZOEN JE MAAR MET SAM?'' riep Salomon. ''HIJ IS ER

TEMINSTE VOOR ME! HIJ MAAKT ZICH TEMINSTE WEL ZORGEN OM MIJ EN MIJ ZUSJE!'' riep

Liv een beetje huilend. ''vindt je Sam leuk?'' vroeg Salomon. ''NEE!'' riep Liv.

''waarom zoen je hem dan,Liv?'' vroeg Salomon. ''omdat,omdat hij mij leuk

vindt.Maar het was perongeluk,schat.'' zei Liv. ''oke.Ik vergeef je.Want ik weet

toch dat je ondanks alle ellende altijd voor mij kiest.'' antwoordde Salomon.En

ze zoende elkaar.







(5 dagen later)

Angelina was weer thuis.En

lag in haar box. ''Daar ligt mij sterke dochter.'' zei RubenN.Laurien kwam erbij

staan. ''ik ben ook blij met d'r,schat.Als Angelina 16 is,dan is Liv al 32.En

wij zijn dan 64 en 63.'' antwoordde Laurien zuchtend. ''nou,en? als we maar

gelukkig zijn.'' zei RubenN.En ze zoende elkaar. ''ma,pa?! ik voel me niet zo

lekker.'' antwoordde Liv opeens. ''maar liefje toch?'' zei Laurien.En toen viel

Liv flauw. ''LIV!'' riep Laurien overstuur.En RubenN tilde haar van de grond,en

lag haar op de bank.Even later kwam Liv bij. ''ah! me hoofd.'' zei Liv. ''gaat

het,meisje?'' vroeg Laurien. ''jawel.Alleen me hoofd doet zeer.En ik ben

misselijk.'' antwoordde Liv. ''weet je? ga jij maar eens een uurtje of 2 op de

bank liggen met een kruik.En papa zal een dekentje voor je pakken.'' stelde

Laurien voor.En Liv ging op de bank liggen,Laurien liep naar de keuken,pakte een

kruik,vulde het met warm water,en RubenN deed een deken over haar heen.Even

later kwam Salomon. ''Liv! ik kreeg je sms-je.Wat is er?'' vroeg Salomon. ''ik

ben een beetje ziek.En ik wou jou als verpleger.'' zei Liv. ''ow! jij wou mij

als verpleger!'' antwoordde Salomon.En hij zoende haar. ''auw!'' zei Liv opeens

''wat? zoen ik je te hard?'' vroeg Salomon. ''nee,maar me buik.en me hoofd.''

antwoordde Liv. ''ah! ik zal je nu wel verzorgen.weet je wat er helpt tegen

hoofdpijn en buikpijn? thee met een geheim smaakje.'' zei Salomon.Hij liep naar

de keuken,en maakte zijn eigen thee met een geheim smaakje.En even later had Liv

ervan gedronken,en was inslaap gevallen.Toen kwamen Laurien en RubenN thuis met

Angelina. ''sssssjjjj! Liv slaapt.'' fluisterde Salomon ''ow.oke.Ik zal Angelina

naar bed brengen.'' fluisterde RubenN. ''is goed.Dan ga ik eten klaar maken.''

fluisterde Laurien. ''en dan ga ik naar huis.'' fluisterde Salomon.Salomon pakte

zijn jas,en ging naar huis.Toen was het 6 uur.En Liv sliep nu al 3 uur. ''ze

slaapt nu wel heel erg lang,hé?!'' fluisterde Laurien tegen RubenN. ''ja.Ik zal

haar wakker maken.'' zei RubenN.En hij gaf Angelina aan Laurien.En maakte Liv

wakker. ''hm.ow! papa! je laat me schrikken.'' zei Liv toen ze wakker werdt,en

RubenN voor haar neus zag. ''we gaan zo eten.'' antwoordde RubenN. ''is goed.''

zei Liv. ''voel je je al wat beter?'' vroeg Laurien. ''ja.Veel beter.''

antwoordde Liv.Ze stond op,en liep naar de gang,deed haar jas aan,en vertrok

naar Elle-May.





(Bij Elle-May)

''WEET JE?! JIJ DENKT ALLEEN MAAR

AAN JE EIGEN!'' riep Sally tegen RubenM. ''DAT IS NIET WAAR! ELLE-MAY EN LEILA

EN JIJ KOMEN BIJ MIJ OP DE EERSTE PLAATS!'' riep RubenM boos. ''JA,JA!'' riep

Sally bozer. ''Ik ben een rondje rijden!'' zei RubenM boos.Opdat moment wou Liv

op de deur kloppen,maar RubenM deed open,en liep boos weg. ''ook een goeie

avond.'' zei Liv verbaast. ''ow.hoi,Liv.kom binnen,meis? Elle-May is boven.''

antwoordde Sally. ''wat is er met RubenM?'' vroeg Liv. ''euh,ik zal Elle-May

even roepen.'' praatte Sally er overheen. ''ELLE-MAY! LIV IS ER!'' riep Sally.

''IK KOM!'' riep Elle-May terug.En daar kwam Elle-May aan,en Liv en Elle-May

omhelsde elkaar. ''wat lang geleden,zeg! en nog gefeliciteerd met je

zusje,zeg!'' zei Elle-May. ''dankje.Ja,het was wel een verrassing,ja.''

antwoordde Liv. ''ja,hé?! maar zo te zien ben je gelukkig met je zusje.En met

Salomon.'' zei Elle-May. ''heel gelukkig.Het lijkt wel of Angelina ons

dochtertje is.'' antwoordde Liv. ''ah! zo lief.'' zei Elle-May. ''hey! wat is

dat tussen jou ouders?'' vroeg Liv. ''weet ik niet.En boeit me ook niet.Zullen

we naar boven gaan?'' antwoordde Elle-May. ''is goed.'' zei Liv.En ze liepen

naar boven.Toen ze boven waren in Elle-May's kamer,werdt Liv opeens duizelig.

''Liv? gaat het?'' vroeg Elle-May. ''ja,hoor.Maar ik was vanmiddag een beetje

ziek.En heb net 3 uur lang geslapen.'' zei Liv. ''ow.en wie heeft je verzorgt?''

vroeg Elle-May. ''Salomon.DUH!'' antwoordde Liv.En ze moesten lachen. ''nou,ik

denk dat je je moeder moet troosten.Want toen RubenM de deur opendeed,keek ie

boos.En liep weg.En je moeder is helemaal overstuur.'' zei Liv. ''ik zal mama

troosten.'' antwoordde Elle-May.En Liv ging weer naar huis.





(Thuis)



Toen Liv thuis was,zag ze de auto van RubenM staan.Ze liep naar binnen,en

zag RubenM huilen. ''RUBEN!'' riep Liv.En ze rende naar hem toe.ging tegenover

hem zitten op de tafel.En vreef over zijn been. ''wat is er?'' vroeg ze lief.

''Sally en ik hebben ruzie.'' zei RubenM huilend. ''Waarover?'' vroeg Liv.

''over me werk.En ons gezin.'' antwoordde RubenM. ''en nu?'' vroeg Liv. ''weet

ik niet.Ik heb mij spullen ingepakt,en ben hier naar toe gereden.Laurien is even

naar de winkel,en RubenN is met Angelina naar de bureau.'' antwoordde RubenM.

''Zal ik koffie zetten?'' vroeg Liv. ''nee.Ik ga toch maar naar huis.en dan

slaap ik maar op de bank.'' antwoordde RubenM zuchtend.Hij gaf Liv een

knuffel,en vertrok weer naar huis.Liv keek bezorgt naar hem.







(S'avonds)

Laurien,Liv,en RubenN zaten te eten. ''Wat zullen we

morgen eens gaan doen?'' vroeg Laurien. ''nou,ik heb morgen met Salomon,Bente,en

Elle-May afgesproken.'' zei Liv. ''ow.Oke.En jij Laurien?"' vroeg RubenN. ''niks

bijzonders.Alleen dat ik morgen lekker alleen met jou en Angelina ben.'' zei

Laurien.En vreef over zijn wang. ''OW! BEN IK SOMS OPEENS EEN STOORKIND VOOR

JULLIE GEWORDEN DE LAATSTE TIJD?! WANT HET IS NU ALLEEN MAAR ANGELINA HIER EN

ANGELINA DAAR! EN IK?! IK BEN ER OOK NOG,HOOR!'' riep Liv opeens boos. ''Liv? je

bent geen stoorkind.Je bent een goed kind.Je zorgt zelfs kaai goed voor je eigen

zusje.'' zei Laurien.Opeens hoordde Laurien Angelina huilen door de babyfoon.

''ik zal wel gaan.'' antwoordde Liv.En ze liep naar boven. ''wat is ze toch een

schat.'' zei RubenN. ''ja.Ik denk dat zij het beter doet met Angelina dan ik.''

antwoordde Laurien opeens.

''hey! jij bent wel de moeder van Angelina,hé?!''

zei RubenN.Opeens hoordde ze Liv door de babyfoon:''hey! meisje.Ben je wakker?''

(ondertussen kun je het liedje:''Zij.'' horen van Marco borsato) ''wat ben jij

toch ook een mooie meid,hé?! jij bent mij meisje.Angelina,ik wil jou een ding

duidelijk maken,papa en mama zijn de meest belangerijkste personen die wij nodig

hebben om een mooi en prachtig toekomst te krijgen.'' Angelina sloeg een

kreetje.Laurien werdt emotioneel.En RubenN lag zijn hand op haar schouder. ''wat

is ze toch een lieve dochter.'' zei Laurien. ''weet ik.Dat zijn onze

dochters,Laurien.'' antwoordde RubenN.En Laurien en RubenN keken elkaar aan,en

ze zoende elkaar.Liv kwam ondertussen naar beneden,en zag Laurien en RubenN

zoenen. ''kijk! mama en papa zijn gelukkig,Angelina.en dat is door ons.En wij

worden ook gelukkig.Door hun.'' zei Liv.En Liv keek met een glimlach naar

Laurien en RubenN.En toen naar de foto van Laurien,RubenN,en zijzelf. ''we zijn

nu een compleet gezin,mam.En dat altijd zo blijven.'' fluisterde Liv.En ze keek

naar Laurien.En zag dat Laurien haar een knipoog gaf.En Liv knipoogte terug.















Verhaal vervolg: (Liv is 16.deel 2) Angelina is 16.



16 jaar later: (Angelina was nu 16 jaar.Liv 32 jaar,RubenN 64 jaar.En

Laurien 63 jaar.) Het was ochtend.En Angelina had vrij van school.En ging zo

naar Liv en Salomon. ''hey! Angelina.Wat ga je zo naar toe?'' vroeg RubenN.

''naar Liv en Salomon.'' zei Angelina. ''oke.is goed.Heb je al huiswerk

gemaakt?'' vroeg RubenN. ''ja.Gisteren al.'' antwoordde Angelina. ''wat ben je

toch ook een slim en een goed kind.'' zei RubenN. ''pap! nie slijmen.Hou ik niet

van.'' antwoordde Angelina. ''doe ik niet.'' zei RubenN.En hij ging naast

Angelina zitten.Pakte een boterham,en smeerde er iets op. ''pap?'' zei Angelina

opeens. ''ja,kind van me?'' ''zorgde Liv goed voor me als ze op mij moest

passen?" vroeg Angelina. ''ja,zeker wel!'' zei RubenN. ''Liv is mij allerbeste

zus en vriendin!'' antwoordde Angelina. ''en ik hoop dat je,als je in de

problemen zit,en het mama en mij niet wil vertellen,dat je dan naar Liv gaat.''

zei RubenN. ''Dat doe ik zeker,pa.Nou,ik ga maar eens naar me liefste zus.''

antwoordde Angelina.Ze gaf RubenN een zoen,en ging naar Liv.Toen ze bij Liv

was,belde ze aan.Liv deed open. ''ZUS!'' riep Liv blij en enthousiast.En ze

omhelsde elkaar. ''hoe is het?'' vroeg Liv. ''goed.En met jou en Salomon.''

''ook goed.We zijn kaai gelukkig.Maar kom toch binnen,meissie?!'' zei Liv.En ze

liepen naar binnen. ''Salomon is even werken.'' antwoordde Liv. ''oke.En waarom

kijk je met een big smile naar me?'' vroeg Angelina. ''Lieve Angelina,ik heb

gisterenavond,toen meneer Salomon in z'n bedje lag,een zwangerschapstest

gedaan.EN JIJ WORDT OVER EEN GOEIE 6 MAANDEN TANTE!'' antwoordde Liv trots.

''echt waar?! YES!'' riep Angelina blij.En ze gaf Liv een zoen. ''nog niks tegen

de andere zeggen,hé?! en zeker niet tegen mama en papa.'' zei Liv. ''nee! hey!

je kent me toch?'' antwoordde Angelina. ''daarom juist.'' zei Liv lachend.

''ha,ha,ha! grappig,hoor!'' antwoordde Angelina.Ze keken elkaar aan,en begonnen

te lachen.En knuffelde elkaar. ''wat valt er te knuffelen?'' vroeg Salomon

opeens. ''liefje! je bent terug.'' zei Liv. ''ja.liefje,ik,ik,ik ben

ontslagen.'' antwoordde Salomon opeens. ''wat? waarom?'' vroeg Liv verbaast.

''mij baas zei dat ik me werk niet goed deed.'' zei Salomon. ''wat een sukkel!

jij bent nog steeds mij bouwvakkertje,hoor.'' antwoordde Liv. ''grapje! ik ben

niet ontslagen.'' zei Salomon. ''ow! jij gemenerik van me!'' antwoordde Liv.

''ow! ben ik dat nog steeds,dan? want zo noemde je me vroeger ook.'' zei

Salomon. ''ja.Jij bent en blijft voor eeuwig en altijd mij gemenerikje.''

antwoordde Liv.En ze zoende elkaar.Opeens lag Liv zijn hand op haar buik. ''wat

doe........nee! echt?! maar meen je het..................GEWELDIG!'' riep

Salomon.En ze zoende elkaar. ''IK WORDT PAPA!'' riep Salomon. ''ik heb

gisterenavond die zwangerschapstest gedaan.'' antwoordde Liv. ''en Angelina

mocht het natuurlijk alseerste weten?'' raadde Salomon. ''ja.'' zei Liv. ''da's

ook logisch.Ze is je zusje.'' antwoordde Salomon. ''Ik ga maar eens naar huis.Me

vriend komt.'' zei Angelina. ''ow! heb je een vriend?'' vroeg Liv. ''ja.En we

doen het met mekaar.Alleen weten mama en papa het nog niet.'' zei Angelina.

''hey! mama en papa hoeven ook niet alles te weten,hé?! zal ik ze het

vertellen?'' vroeg Liv. ''als je dat wilt doen? dan ben je me allerbeste zus.Dat

ben je al.'' zei Angelina. ''ik begrijp wat je bedoelt,schat.'' antwoordde Liv.

''ik ga naar huis.'' zei Angelina.En ze ging naar huis.





(thuis)



Toen Angelina thuis was,zag ze Laurien dweilen in de keuken.Ze liep naar de

keuken,en gaf Laurien een zoen. ''dag meisje.Hoe was het bij Liv?'' vroeg

Laurien. ''goed.Ze moet jou en papa nog iets vertellen.Bel haar maar even op.het

gaat over mij.'' zei Angelina. ''ow.Toch niks ernstigs,hoop ik?'' antwoordde

Laurien een beetje geschrokken.En ze pakte de telefoon.En belde naar Liv.Even

later had Laurien met Liv gebeld,en vroeg aan Angelina:''Angelina? is dat

waar?'' ''wat?'' vroeg Angelina. ''dat jij al doet aan vrijen met je vriendje.''

zei Laurien. ''mam! ik ben 16.Dan kun je toch wel weten dat ik het een keer wil

proberen?!'' antwoordde Angelina. ''snap ik.Hebben jullie het wel veilig

gedaan?'' vroeg Laurien. ''ja! hij had z'n condooms bij.'' antwoordde Angelina.

''ow! wat een opluchting.'' zei Laurien.En ze knuffelde haar. ''papa mag het ook

wel weten,hoor.'' antwoordde Angelina. ''weet ik.Ik zal het hem straks wel

vertellen.'' zei Laurien. ''oke.'' antwoordde Angelina.En ze moesten lachen.







(S'middags)

Laurien was aan het strijken,Angelina zat te

lezen.En RubenN zat de krant te lezen.Opeens ging de deurbel.Laurien deed

open.Het waren Liv en Salomon. ''heey! kom binnen?'' zei Laurien.Salomon en Liv

liepen naar binnen. ''ma,pa.Ga eens zitten?'' vroeg Liv.En Laurien en RubenN

gingen op de bank zitten.Angelina ging naar de tuin. ''waarom gaat Angelina naar

de tuin?'' vroeg Laurien. ''omdat zij het al weet.'' antwoordde Liv. ''wat?! je

bent toch niet ziek,hé?!'' zei Laurien geschrokken. ''nee! ik ben kerngezond.En

dat moet ook wel.Want ik draag sinds gisteren jullie kleinkind.'' antwoordde

Liv. ''WAT! ow! je bent zwanger! wat geweldig.'' zei Laurien.En ze gaf hun

allebei een knuffel. ''en Angelina weet het al?" vroeg Laurien. ''ja.''

antwoordde Liv. ''ow! ik ben zo blij.'' zei Laurien. ''ik ook.'' antwoordde

RubenN.Toen kwam Angelina naar binnen.En zei:''Ik ben zo blij dat ik tante

wordt!'' ''nou,iedereen is blij.Dan gaan wij maar eens.want ik moet boodschappen

doen.'' antwoordde Liv.En ze gingen naar huis.







(de volgende

ochtend)

Salomon was al 3 dagen een huis aan het bouwen met z'n

gollega's.Liv kwam eens kijken. ''hey! liefje! hoe is het?'' vroeg Salomon.

''goed.Met ons kindje ook.'' zei Liv.En ze klom naar boven. ''Doe je wel

voorzichtig hier?'' vroeg Salomon. ''ja,hoor.'' antwoordde Liv.En ze liep eens

rond. ''heuy! mokkeltje.hoe ist?" vroeg een collega van Salomon aan Liv.

''goed.En met het kindje ook.'' zei Liv.En ze vreef over haar buik. ''owja!

gefeliciteerd nog,moppie!'' antwoordde hij.En ze zoende elkaar 3 keer op de

wang. ''dankjewel.'' zei Liv. ''ik ga weer verder als je het niet erg vindt.''

antwoordde hij. ''nee.Vindt ik nie erg.ik kijk nog even rond.'' zei Liv.En opdat

moment stapte ze verkeerd.(ondertussen kun je het liedje:''Hallelujah.'' horen

van Lisa.)En viel 12 meter naar beneden. ''LIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIVVVVVV!''

riep Salomon.En hij rende naar beneden.Liv was bewusteloos.Even later kwamen er

twee ambulance's.En Liv werdt op een brancard gelegt,en werdt de ambulance

ingereden. ''mag ik mee? het is me vrouw.'' vroeg Salomon. ''ja.'' zei de

broeder. ''broeder,ze is 3 maanden zwanger.'' antwoordde Salomon. ''het komt

goed.'' antwoordde de broeder.En ze reden weg.





(in het ziekenhuis)



Salomon zat in de wachtkamer.En Laurien,Angelina,en RubenN waren er ook.

''het is allemaal mij schuld.'' zei Salomon opeens. ''hoezo?'' vroeg Laurien.

''IK HEB HAAR OP DAT GEBOUW LATEN STAAN!'' riep Salomon boos. ''Salomon,je zei

aan de telefoon dat ze verkeerd stapte.En viel.'' antwoordde RubenN. ''ja.Maar

ik had beter op haar moeten letten! ze draagt ons kind!'' zei Salomon. ''hoe

hoog is dat gebouw?'' vroeg Laurien. ''12 meter hoog.'' antwoordde Salomon.

''WAT?! MAAR STRAKS IS ZE VERLAMD!'' riep Laurien geschrokken. ''12 meter zegt

nog niks,Laurien.En ik kan het weten,want ik ben bouwvakker.'' zei Salomon.Toen

kwam de verpleger.En zei:''Mevrouw Nicolai heeft een gekneusde rib.En haar been

en arm zijn gebroken.'' ''en het kindje?'' vroeg Salomon. ''het leeft nog.''

antwoordde de verpleger.En Salomon zuchte,en omhelsde Laurien. ''mogen we naar

haar toe?'' vroeg Angelina. ''ja,hoor.'' zei de verpleger.En

Angelina,Salomon,RubenN,en Laurien liepen naar Liv. ''hey! liefje.'' zei

Salomon. ''hey.'' antwoordde Liv h